Ga naar de inhoud

Interview: fysiotherapeute Tineke zat tijdens corona uitbraak in Costa Rica

  • 5 min read

Er liggen 2 telefoons klaar, 1 om op te nemen en 1 om mee te bellen, online. Daarnaast staat ook mijn laptop om notities te maken. In deze bijzondere tijd word ook ik steeds digitaler. Ik heb een afspraak met Tineke Klumper voor een interview. Zij kwam 4 weken geleden terug uit Costa Rica, halsoverkop en eigenlijk nog niet klaar met haar projecten daar.

‘Ik wilde zelf nog niet weg, maar net als in de meeste landen in Europa sloten de scholen in Costa Rica en dus ook mijn project. Ik was van plan om dan maar even lekker te zwemmen en wat andere dingen te doen, zoals raften, tot mijn volgende project startte aan de andere kant van het land. Maar mijn gastgezin raadde mij aan om me aan de regels van hun overheid te houden. Dat betekende dus geen gebruik maken van het openbaar vervoer. Dan zit je echt opgesloten.’

Samen met een andere vrijwilliger boekte ze direct een vlucht naar huis, kon alleen afscheid nemen van haar gastgezin en zat de volgende dag al in het vliegtuig. Corona, het virus waar heel de wereld door plat ligt, gaf Tineke niet de mogelijkheid haar projecten af te ronden.

Comfort-fysio in Luxemburg

‘Ik woon en werk in Luxemburg. Fysiotherapie in het buitenland doen wilde ik met name omdat het hier in Luxemburg zo ontzettend goed geregeld is. Ik wilde zien hoe dat ergens anders op de wereld gaat. Men kan hier onbeperkt naar de fysiotherapeut toe en doet dat ook; een 93-jarige man die ik behandel komt al 20 jaar naar de praktijk en die hou ik gezond, hij valt veel minder. Dat is een groot voordeel van deze regels in Luxemburg, maar het is toch wel een soort van comfort-fysio.’

Buiten je comfort zone behandelen

Daarom wilde ze graag naar het buitenland, een nieuw avontuur. Het project waar ze terecht kwam, was totaal anders dan thuis. Ze werkte onder andere met kinderen met het syndroom van Down. ‘Heel spannend allemaal, maar wel ontzettend leuk! Het team van PTA bereidde me er al op voor dat doelgroep anders was dan ik normaal behandel. En achteraf had ik inderdaad misschien iets meer begeleiding moeten vragen. Maar met logisch verstand kwam ik ook heel ver.’ Ik word enthousiast van haar verhaal.

Ze vertelt verder: ‘Er was een gehandicapt kind dat écht nieuwe schoenen nodig had, het liep op van die grote zware zwarte klompen en de zolen totaal versleten, niet echt iets voor een jong kind. Samen met hem en zijn vader ben ik de stad in gegaan. Het was echt een uitje voor het kind, 2 ritjes op een hobbelpaard en door mij de straat over gedragen. En ook nog hele leuke stoere stappers voor hem kunnen kopen. De ontzettend dankbare blik van de vader vergeet ik niet zo gauw. Heel mooi!’

Daarnaast zwom Tineke veel. ‘In de zee, de zwembaden, maar ook in de Picuare rivier; wat een mooie omgeving! En de hartelijkheid van de mensen is echt het allerleukst aan het leven en werken in dit land. Wel is het handig om een beetje de basis van de taal te leren. Op die manier kan je veel beter communiceren met je gastgezin en de mensen op de school.’

Gezondheid voor alles

Helaas veranderde het Corona-virus alles. Na haar plotselinge vertrek zat ze in het vliegtuig achter een meneer die continu hoestte. ‘Ik vroeg of hij alsjeblieft een masker op wilde zetten voor ieder’s veiligheid, maar hij werkte hier niet aan mee. Voor de zekerheid zette ik toen zelf mijn masker maar op.’ Haar familie en vrienden vonden het prettig dat ze weer thuis was. ‘Maar ik zat wel bijna 2 weken helemaal in quarantaine, kwam namelijk een beetje verkouden terug. Dus gezondheid voor alles!’

‘Wel ben ik teleurgesteld dat ik na 2 weken, niet dat heb kunnen doen wat ik allemaal had willen doen. Bijvoorbeeld met de kinderen daar. Ik had meer willen betekenen. Ik wil heel graag, uiteraard wanneer dit alles voorbij is, weer op reis. Terug naar dezelfde plek weet ik nog niet, maar andere avonturen; ja graag! En Physical Therapy Abroad is een serieuze organisatie. Ik werd goed voorbereid op alles. Erg prettig.’

Inmiddels praatten we al ruim 20 minuten over al haar ervaringen in Costa Rica, mooie verhalen. Maar helaas maken we nu toch een eind aan het gesprek. Ik wil haar namelijk niet te laat laten komen op haar digitale pilates-les zometeen.

– Dagmar, namens team PTA

LEES DIT: BELANGRIJKE MEDEDELING

Wij zijn erg dankbaar dat we elke week weer veel enthousiaste aanvragen en aanmeldingen mogen ontvangen.
Helaas gaan wij (voorlopig) stoppen met onze werkzaamheden.

Net als veel andere organisaties hebben wij ook last gehad van de impact van corona. Eerst stopten al onze werkzaamheden, daarna konden we slechts mondjesmaat fysiotherapeuten naar het buitenland helpen. We hadden zo al snel te maken met een wachtlijst. Vanwege allerlei leuke redenen heeft het team van PTA op dit moment gewoonweg geen tijd meer om nieuwe deelnemers op weg te helpen. In 2023 en 2024 stoppen wij daarom met onze werkzaamheden. Huidige deelnemers worden uiteraard nog wel geholpen. Vanaf 2025 maken wij opnieuw de balans op. Wie weet komen we gewoon weer terug. En zo niet, dan bedanken wij jou voor jouw steun, interesse en deelname de afgelopen jaren.

Maar niet getreurd! Jouw avontuur gaat natuurlijk gewoon door. Alleen niet bij ons.
We geven je graag nog een aantal tips:

1: Zoek een vrijwilligerswerk/stage organisatie die bij je past
2. Vragen kan altijd -> zoek zelf een fysiotherapie plek in het buitenland
3: Bepaal vooraf wat jij wil leren van jouw stage of vrijwilligerswerk - zo is jouw tijd daar nog waardevoller
4: Waarom wil je naar het buitenland? Neem vooraf de tijd om hier goed bij stil te staan.
5: Klaar voor vertrek? Sta open voor andere culturen en denkwijzen en probeer deze niet te veranderen
6: Heb geen torenhoge verwachtingen - geniet van wat er op je af komt
7: Stap uit je comfortzone en ga het avontuur aan!

~ HEEL VEEL PLEZIER! CHAO! ~

Team Physical Therapy Abroad