Frank gaat afgelopen najaar naar Cambodja. Waar vele andere deelnemers hun reis het afgelopen jaar uitgesteld of geannuleerd zien worden door corona, is het met de juiste papieren en wat extra maatregelen voor Frank wel mogelijk op pad te gaan. Vandaag delen we in een interview hoe hij zijn tijd in Phnom Penh heeft ervaren.
Wat was jouw motivatie om fysiotherapie in het buitenland te doen?
Zo dat is lastig, want mijn beeld is ondertussen wel behoorlijk veranderd sinds mijn hele reis. Bijzonder he? Hoe je dat alweer vergeten bent door de hele ervaring. Wat ik denk ik vooral wilde was mezelf ontwikkelen als fysiotherapeut, beter weten waar mijn toekomst ligt. En daarin heb ik zeker een grote stap gezet!
Welke verwachtingen had je voor vertrek? En zijn deze uitgekomen?
Ik had verwacht meer hands-on in de praktijk bezig te gaan, maar uiteindelijk bleek ik veel meer bezig met kennis uitwisselen en het professionaliseren van een aantal sport projecten.
Voor mij bleek de match met Cambodja daardoor juist heel goed te zijn. Ik ben echt sport-minded, dus daarin kon ik goed uit de voeten op deze plek. En door het opleiden en kennis uitwisselen ben ik tot het inzicht gekomen dat ik graag wat zou willen betekenen voor een fysiotherapie academie in Nederland.
Wat is je het meest bijgebleven van de tijd op jouw project?
Elke dag was weer verschillend, juist doordat ik op meerdere plekken aan het werk was. Zo had ik elke dag weer nieuwe ervaringen, dat was op zich wel bijzonder. En de manier waarop ik door iedereen ben opgevangen, zo fijn en vriendelijk!
Wat vond je het leukste aan het leven en werken in een andere cultuur?
De eerste paar dagen moest ik wel even wennen. Het is best een omslag van Nederland naar Cambodja. Je zit een aantal dagen in een hotel in quarantaine en dat hielp me wel om bij te komen.
Aan de oppervlakte lijkt Phnom Penh een snelle stad, met weinig diepgang. Maar er leeft veel meer dan je op het eerste oog ziet. Ze zijn vooral bezig met het verder komen en het opbouwen van het land voor de volgende generatie. Dat leeft en zie je echt terug in de manier waarop ik ontvangen ben op alle plekken: overal even vriendelijk en met open armen.
Verder vind ik het vrijblijvende van de bevolking mooi. Het gevoel dat alles kan en alles mag. Het leven gaat op zijn eigen tempo, waar wij in Nederland heel erg letten op de klok. Daar denken ze meer: als het maar gebeurt, is het goed. Dat heeft wel iets ontspannends en is me echt bijgebleven.
Heb je nog iets gemerkt van corona terwijl je in Cambodja was?
Ja en nee. Toen ik wegging uit Nederland, stonden we aan het begin van de tweede golf. Het was thuis veel heftiger qua maatregelen.
In Cambodja waren en zijn er veel minder corona-gevallen, hoewel de vraag blijft hoeveel mensen echt naar een dokter of ziekenhuis komen. Als er ergens iemand positief wordt getest, gaat de hele wijk of buurt in quarantaine, totdat iedereen weer negatief getest wordt. De rest van het leven gaat er gewoon door. Alleen in de laatste week heb ik er wat last van gehad, maar dat was alleen omdat een buitenlandse politicus positief was getest, na een reis in Cambodja.
Naast fysiotherapie heb je vast nog meer activiteiten ondernomen. Wat waren de absolute hoogtepunten?
Door corona ligt het toerisme wereldwijd natuurlijk stil. Angkor Wat heeft daardoor ontzettend veel indruk gemaakt. Ik was er al eens geweest, maar om op die plek te zijn, in je eentje. Dat is niet te beschrijven!
Een andere plek die je echt moet bezoeken is de gevangenis en de killing fields. Niet echt een hoogtepunt, maar wel ontzettend indrukwekkend. Omdat ik ook hier alleen was kwam dit behoorlijk binnen. Je begrijpt de cultuur beter, krijgt een nog dieper respect voor de veerkrachtigheid van de bevolking. En ook waarom ze zo bezig zijn met volgende generatie.
Ik heb me trouwens nooit eenzaam gevoeld. Ondanks dat je er in je eentje zit is er altijd wel wat te doen of iemand die je uitnodigt. Zo heb ik me al vrij snel aangesloten bij het plaatselijke voetbalteam en ging ik regelmatig een hapje eten of een drankje doen met lokale vrienden.
Wat is volgens jou de beste manier om je voor te bereiden op het werken in het buitenland?
Wat ik heel fijn vond aan de begeleiding van Physical Therapy Abroad is dat ze erop gehamerd hebben dat ik er echt blanco in moest staan. Fysiotherapie in het buitenland is echt anders dan in Nederland en dat heb ik gemerkt. Juist doordat ik er zonder verwachtingen inging heb ik er veel uitgehaald!
Dat zou ik andere deelnemers ook aanraden, ga zo blanco mogelijk en open het avontuur aan, dan ervaar je het meeste.
Waarom zou jij anderen aanraden om te kiezen voor Physical Therapy Abroad?
De begeleiding en het aanlooptraject is echt top. Dat zeker. Als je niet per se een project wil kiezen of een land – dan is het matchen bij Physical Therapy Abroad echt van toegevoegde waarde.
